werandcountry.pl weranda.pl
  • Dzieje się

5 wystaw, które warto zobaczyć w lutym

autor: Agata Baca

Jak wykorzystać ostatni tydzień ferii zimowych? Kulturalnie! Polecamy 5 wystaw, na które warto zwrócić uwagę.

1/5 ŁÓDŹ: droga twórcza Magdaleny Abakanowicz

do 1 kwietnia 2018

Podczas pobytu w Łodzi wybierzmy się na wystawę Magdaleny Abakanowicz do Centralnego Muzeum Włókiennictwa. Celem ekspozycji jest ukazanie tych zagadnień, które najwyraźniej obrazują rewolucyjne zmiany w języku sztuki, jakie wprowadziła jedna z najważniejszych artystek XX wieku oraz przypominają, że droga ku słynnym kompozycjom przestrzennym kształtowanym z miękkiej materii lub z brązu, zaczęła się od fascynacji tkaniną.

Wystawa Metamorfizm, widok ekspozycji, materiały prasowe
Wystawa Metamorfizm, widok ekspozycji, materiały prasowe
Wystawa Metamorfizm, widok ekspozycji, materiały prasowe

Na wystawie zobaczymy prace z początkowego okresu twórczości Abakanowicz oraz tkaniny strukturalne, których forma coraz bardziej przybierała kształt reliefów z pęknięciami i ażurowymi prześwitami. Możemy prześledzić proces zmian i stopniowego nawarstwiania struktur. Nie zabraknie również tych najsłynniejszych rzeźb – abakanów, będących efektem eksperymentów i śmiałych decyzji artystki.

Centralne Muzeum Włókiennictwa warto odwiedzić ponownie w maju, aby zobaczyć drugą odsłonę wystawy. Dzięki uprzejmości szwajcarskiej Fundacji Toms&Pauli, zaprezentowane zostaną prace niepokazywane wcześniej w Polsce, które są związane z historią Biennale w Lozannie (imprezy kluczowej dla rozwoju nowoczesnej tkaniny artystycznej).

Metamorfizm. Magdalena Abakanowicz/Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi/ muzeumwlokiennictwa.pl
Druga odsłona: 10 maja - 9 września 2018

 

2/5 WROCŁAW: pokaz prac Magdaleny Abakanowicz

do 25 marca 2018

Kolejne ważne wydarzenie dotyczące Magdaleny Abakanowicz odbywa się w stolicy Dolnego Śląska. Muzeum Narodowe we Wrocławiu kupiło kilkanaście prac artystki – głównie z ostatniego okresu twórczości – wzbogacając tym samym dotychczasową kolekcję liczącą 51 dzieł. Dzięki temu powstał największy na świecie i najbardziej reprezentatywny zbiór prac Abakanowicz. W kolekcji muzeum znajdują się projekty od momentu jej debiutu aż po dzieła realizowane w pierwszych latach XXI wieku, m.in. znane na całym świecie abakany, znakomite zespoły rzeźb figuralnych z cyklu Tłum, Plecy, Postaci siedzące oraz prace unikatowe np. War Games czy Koło i lina.

Pokaz prac Magdaleny Abakanowicz, fot. Arkadiusz Podstawka, materiały prasowe

Nabytki są eksponowane w Pawilonie Czterech Kopuł, gdzie od niedawna Muzeum Sztuki Współczesnej prezentuje swoją kolekcję sztuki polskiej II połowy XX i XXI wieku. Oprócz prac jednej z najwybitniejszych artystek, w modernistycznych wnętrzach na stałe zagościły dzieła twórców takich jak: Paweł Althamer, Mirosław Bałka, Władysław Hasior, Tadeusz Kantor, Katarzyna Kozyra, Jerzy Nowosielski, Alina Szapocznikow.

Pokaz prac Magdaleny Abakanowicz/ Pawilon Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej /pawilonczterechkopul.pl

 

3/5 KRAKÓW: luty miesiącem fotografii

do 1 marca 2018

Pięć wystaw i ponad trzysta zdjęć! To wszystko w ramach wydarzenia Siła Fotografii w Nowohuckim Centrum Kultury. Zacznijmy od wystawy World Press Photo 2017, na której zobaczymy 143 najlepszych fotografii reporterskich z całego świata, m.in. An Assassination in Turkey, za którą Burhan Ozbilici zdobył nagrodę główną. Warto zaznaczyć, że niektóre zdjęcia są drastyczne i wywołują wiele emocji. To ostatnia okazja do obejrzenia fotografii z ubiegłorocznej edycji konkursu – po wystawie w Nowej Huty ekspozycja nie będzie już prezentowana.

Od lewej: Zdzisław Beksiński – wystawa fotografii z lat 50., Ryszard Tatomir – Niecodzienny świat w soli, materiały prasowe
Od lewej: Zdzisław Beksiński – wystawa fotografii z lat 50., Ryszard Tatomir – Niecodzienny świat w soli, materiały prasowe
Od lewej: Zdzisław Beksiński – wystawa fotografii z lat 50., Ryszard Tatomir – Niecodzienny świat w soli, materiały prasowe

Oprócz najlepszych zdjęć 2017 roku, zobaczymy także fotografie Zdzisława Beksińskiego z lat 50. – czyli z okresu jego najbardziej kreatywnych poszukiwań. Beksiński tworzył w tym czasie kompozycje abstrakcyjne, akty, prace w czystym bromie, gdzie ciekawy kadr stanowił główny budulec kompozycji oraz intrygujące portrety, których główną modelką była żona Zofia. W 1959 roku całkowicie zrezygnował z aparatu jako narzędzia kreacji artystycznej na rzecz malarstwa, rysunku oraz rzeźby.

Warte uwagi są także kolejne ekspozycje: prace mistrza kobiecego aktu – Wacława Wantucha, który używał światła, by wydobyć z ciał geometrię i abstrakcyjne kształty, następnie nieznane oblicze Kopalni Soli w Wieliczce w obiektywnie Ryszarda Tatomira oraz najnowsza wystawa Krakowskiego Klubu Fotograficznego.

Wystawy w ramach wydarzenia SIŁA FOTOGRAFII: World Press Photo 2017, Zdzisław Beksiński – wystawa fotografii z lat 50., Wacław Wantuch – wystawa Akt, Ryszard Tatomir Niecodzienny świat w soli, Tradycje w Małopolsce – wystawa Krakowskiego Klubu Fotograficznego/ Nowohuckie Centrum Kultury/ nck.krakow.pl

 

4/5 KRAKÓW: Pawilon Józefa Czapskiego

do 16 września 2018

Na pierwszym piętrze pawilonu Józefa Czapskiego w sali wystaw czasowych możemy oglądać piętnaście obrazów olejnych stworzonych w okresie od lat 30. do lat 80. XX wieku, m.in. Autoportret w lustrze, Patrycja Newey w Tosce, Trzy zielone jabłka. Wyjątkowo cenna jest praca Montredon koło Marsylii –  jeden z najwcześniejszych zachowanych obrazów artysty. Wystawie malarstwa towarzyszy pokaz wybranych stron z czternastu dzienników z lat 1943 – 1978, zatytułowany Zwierzyniec Czapskiego w dziennikach, w których zobaczymy wykonane piórkiem, flamastrem, kredką i akwarelą. Czapski wykonał szkice zwierząt spotykanych w czasie jego wojennych peregrynacji, w Iraku, Palestynie, Egipcie, a także w Maisons Laffitte pod Paryżem.

Od lewej: Józef Czapski, Młody mężczyzna na czerwonym tle, Trzy zielone jabłka, Pawilon Józefa Czapskiego fot. Mirosław Żak, MNK

Pawilon Józefa Czapskiego to najnowszy i najmniejszy budynek Muzeum Narodowego w Krakowie. Poświęcono go wybitnemu polskiemu intelektualiście, pisarzowi, malarzowi i krytykowi. Najważniejszą część stanowi stała ekspozycja, która pozwala nam prześledzić biografię artysty oraz historię Polski (w mniejszym zakresie również Europy), której był uczestnikiem. Komentarz do wydarzeń stanowią wybrane teksty z dzieł Czapskiego. Zobaczymy także odwzorowany w skali 1:1 pokój z Maisons-Laffitte, w którym malował i pisał przez czterdzieści lat, aż do swej śmierci w 1993 roku. Pokoik został przeniesiony z Francji wraz z całym oryginalnym wyposażeniem: meblami, pamiątkami, księgozbiorem, a nawet drzwiami i oknami. Scenariusz stałej ekspozycji stworzyła Krystyna Zachwatowicz wraz z mężem – Andrzejem Wajdą.

Na parterze znajduje się czytelnia z biblioteką zawierającą księgozbiór związany z artystą, stanowiska pozwalające na zapoznanie się ze zdigitalizowanym archiwum Józefa Czapskiego oraz kawiarnia urządzona w stylu francuskim.

Zwierzyniec Czapskiego w dziennikach/ Pawilon Józefa Czapskiego/ mnk.pl

 

5/5 RYGA: 100 lat polskiej rzeźby

do 15 kwietnia 2018

Ekspozycja w Muzeum Sztuki Bourse, będącym częścią Muzeum Narodowego w Rydze, została przygotowana przez Centrum Rzeźby Polskiej. Na wystawie zobaczymy kilkadziesiąt obiektów i instalacji artystów różnych generacji – od początku XX wieku do współczesności, które reprezentują tendencje w polskiej rzeźbie. Nie zabraknie tu wielkich nazwisk, takich jak: Magdalena Abakanowicz, Paweł Althamer, Krzysztof M. Bednarski, Wojciech Fangor, Władysław Hasior, Katarzyna Kobro, czy Edward Krasiński.

Kunszt. 100 lat polskiej rzeźby, fot. L. Golec, materiały prasowe Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
Kunszt. 100 lat polskiej rzeźby, fot. L. Golec, materiały prasowe Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
Kunszt. 100 lat polskiej rzeźby, fot. L. Golec, materiały prasowe Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku

Obok klasycznych dzieł figuratywnych i prac artystów czerpiących z tradycji sztuki ludowej, zobaczymy przykłady rzeźby abstrakcyjnej, konceptualnej, instalacje przestrzenne i świetlne, wreszcie rzeźby wirtualne oraz animacje komputerowe. Ważnymi punktami wystawy są m.in. eksponaty uczniów zakopiańskiej Państwowej Szkoły Przemysłu Drzewnego działającej pod kierunkiem Karola Stryjeńskiego w dwudziestoleciu międzywojennym, prace Wojciecha Fangora, grupa Mutanty Magdaleny Abakanowicz, rzeźba Victoria-Victoria Krzysztofa M. Bednarskiego uznana za symbol nastrojów społecznych po pacyfikacji ruchu Solidarność, Kain Mirosława Bałki, instalacja Przejście Jarosława Kozakiewicza oraz praca Darii Malickiej Kunszt, która stała się mottem ryskiej wystawy.

Kunszt. 100 lat polskiej rzeźby/ Muzeum Sztuki Bourse w Rydze/ lnmm.lv

Polecamy

Zostań z nami

Bądź na bieżąco