Romantyczny weekend w Polsce. Pięć mniej oczywistych miejsc dla dwojga

Kazimierz Dolny ma w sobie coś z romantycznego filmu sprzed lat.

Kazimierz Dolny. Miasto spacerów, legend i wiślanej mgły

Kazimierz Dolny ma w sobie coś z filmu sprzed lat. Spacer po rynku, zapach chleba z piekarni Sarzyńskiego, brukowane ulice prowadzące na Górę Trzech Krzyży. To wszystko składa się na obraz miasteczka, które nigdy nie traci uroku. Można tu chodzić bez celu, przysiadać w kawiarniach, zaglądać do galerii i starych spichlerzy. Warto zajrzeć do kościoła św. Jana Chrzciciela, jednego z najpiękniejszych przykładów lubelskiego renesansu, i przespacerować się w stronę baszty obronnej, z której roztacza się panorama doliny Wisły.

Historia Kazimierza to opowieść o handlu, artystach i ludziach, którzy szukali tu spokoju. Od lat 20. XX wieku przyjeżdżali tu malarze i pisarze, min. Józef Pankiewicz, Tadeusz Pruszkowski, Konrad Bielski. Dziś ich duch wciąż unosi się nad miasteczkiem, szczególnie latem, gdy na rynku odbywa się Festiwal Filmu i Sztuki „Dwa Brzegi”.

Wieczorem warto usiąść w restauracji hotelu Dwa Księżyce, przy promenadzie nad Wisłą, gdzie serwują prostą, dobrze przygotowaną kuchnię polską. Jeśli szukacie elegancji i przestrzeni, Hotel Król Kazimierz ma w ofercie kolacje degustacyjne i strefę spa z sauną i jacuzzi. Bardziej kameralne adresy to Willa Pod Basztą, prowadzona przez rodzinę z wieloletnią tradycją, albo Berberys Park Hotel, znany z restauracji, w której gotuje się z lokalnych produktów. Po kolacji dobrze pójść na krótki spacer wzdłuż Wisły, w kierunku portu, gdzie nocą słychać tylko rzekę i skrzypienie łódek.

Góry Stołowe to jedno z najbardziej charakterystycznych pasm w Polsce. 

Góry Stołowe. Kamienne labirynty i cisza między skałami

Góry Stołowe to jedno z najbardziej charakterystycznych pasm w Polsce. Płaskie szczyty, pionowe ściany i labirynty skalne sprawiają, że krajobraz przypomina kadry z filmu science fiction. Najpopularniejszy szczyt, Szczeliniec Wielki, wznosi się na 919 metrów i oferuje widok aż po Karkonosze. Ale największą atrakcją są same formacje. O świcie i o zachodzie światła skały przybierają kolor miodu, a powietrze pachnie żywicą.

Trasy wokół Karłowa można przejść w ciągu dnia, ale najlepiej zostać tu na dłużej. W Michałówce noclegi mają charakter schroniska, z tarasem z widokiem na dolinę i możliwością zjedzenia kolacji na miejscu. Warto też zajrzeć do Zajazdu Karłów, gdzie kuchnia opiera się na prostych, domowych potrawach — zupa grzybowa, pierogi, naleśniki z owocami.

W okolicy warto odwiedzić Park Narodowy Gór Stołowych, który chroni unikatową faunę i florę. Występują tu rzadkie gatunki mchów i porostów, a na skałach gniazdują sokoły wędrowne. Niedaleko Karłowa znajduje się Duszniki-Zdrój, z pięknym parkiem zdrojowym, w którym latem odbywa się festiwal Chopinowski. To dobry pomysł na popołudniowy wypad: krótki spacer po uzdrowisku, kolacja w restauracji Pod Złotym Kasztanem, powrót drogą przez las.

Góry Stołowe nie potrzebują wielkich słów, bo wystarczy zejść ze szlaku, usiąść na kamieniu i patrzeć, jak mgła przesuwa się między sosnami.

W Pieninach są najbardziej romantyczne wschody i zachody słońca. 

Pieniny poza szlakiem. Wąwóz Homole i Polana pod Wysoką

Pieniny najlepiej poznawać od mniej oczywistej strony. Zamiast tłocznego spływu Dunajcem, warto ruszyć pieszo, na przykład o świcie do Wąwozu Homole, jednego z najpiękniejszych miejsc w Polsce. Strumień Kamionka przecina dolinę, tworząc małe kaskady i baseny, a drewniane kładki pozwalają przejść suchą stopą między ścianami wąwozu. Stąd można dojść do Polany pod Wysoką, najwyższego szczytu Pienin, z którego widać Tatry i słowackie wioski po drugiej stronie granicy.

W Jaworkach, tuż przy wejściu do Wąwozu, działa kilka pensjonatów, m.in. Willa Pokusa i Hotel Smile w pobliskiej Szczawnicy. Oba oferują pakiety dla par, z kolacją przy świecach i śniadaniem w formie bufetu. Wieczorem warto zajrzeć do Karczmy u Polowacy, nieformalnej, ciepłej, z góralską muzyką i regionalnym winem.

Dla miłośników historii dobrym pomysłem będzie wypad do Czerwonego Klasztoru po stronie słowackiej. To zaledwie 10 kilometrów od Szczawnicy – po drugiej stronie Dunajca, dojazd zajmuje 20 minut. Gotycki klasztor z XIV wieku był kiedyś miejscem pustelników i uzdrowicieli, a jego dziedziniec wciąż pachnie ziołami.

W Pieninach warto też zajrzeć do Rezerwatu Biała Woda, doliny, w której strumień płynie między wapiennymi skałami, a na łąkach pasą się owce. To jedno z tych miejsc, gdzie można naprawdę zwolnić.

W Karkonoszach, jeśli zejdziesz z głównego szlaku, znajdziesz miejsca, o których rzadko się pisze.

Sekretne jeziora w Karkonoszach. Cisza zamiast ścieżek z tłumem

W Karkonoszach, jeśli zejdziesz z głównego szlaku, znajdziesz miejsca, o których rzadko się pisze. Jezioro Małe Śnieżne, położone na wysokości 1183 metrów, w cyrku Małego Śnieżnego Kotła, jest jednym z najbardziej niedostępnych. Woda ma ciemny kolor, skały wokół tworzą naturalny amfiteatr, a echo odbija się od ścian jak w jaskini. To miejsce wymaga wysiłku, bo dojście od schroniska Pod Łabskim Szczytem zajmuje około godziny stromym podejściem, ale po dotarciu na miejsce zostaje tylko cisza i chłód.

Najbliższą bazą noclegową jest Jagniątków, część Jeleniej Góry. W Pensjonacie Borowik można liczyć na ciepły posiłek po powrocie z gór i widok na las z każdego okna. Dla par, które wolą nieco większy standard, dobrym wyborem jest Willa Greta w Michałowicach, która ma drewniane wnętrza, kolacje przygotowywane z lokalnych składników, często z ryb z okolicznych stawów.

Warto też poświęcić dzień na odwiedzenie Szklarskiej Poręby, z wodospadem Szklarki i wodospadem Kamieńczyka. To popularne miejsca, ale w tygodniu, poza sezonem, można je mieć prawie dla siebie. Po spacerze na kolację poleca się restaurację Niebo w Gębie, niedużą, z domowym jedzeniem i dobrą herbatą.

Wieczorem, jeśli pogoda dopisze, warto wyjść jeszcze na krótki spacer po lesie. W Karkonoszach po zmroku słychać tylko wiatr, a niebo jest ciemne i pełne gwiazd.

Wspinaczka na Wielką Sowę, najwyższy szczyt pasma, zajmuje dwie godziny, a z kamiennej wieży widokowej widać całą kotlinę kłodzką i pasma Karkonoszy.

Góry Sowie. Las, wieża i spokój Dolnego Śląska

Góry Sowie leżą między Bielawą a Walimiem, w regionie, który wciąż ma w sobie więcej spokoju niż turystycznych atrakcji. Wspinaczka na Wielką Sowę, najwyższy szczyt pasma, zajmuje niespełna dwie godziny, a z kamiennej wieży widokowej widać całą kotlinę kłodzką i dalekie pasma Karkonoszy. W pogodny dzień można dostrzec nawet czeskie Jesioniki.

Na zboczach góry zachowały się fragmenty kompleksu Riese, systemu podziemnych tuneli z czasów II wojny światowej, zbudowanych przez Niemców w ramach tajnych projektów zbrojeniowych. Dziś część z nich udostępniono zwiedzającym. To ciekawe uzupełnienie dnia: historia w terenie, a nie za szybą muzeum.

Po zejściu można zatrzymać się w Magdalenie w Rzeczce, pensjonacie z drewnianym wnętrzem i domową kuchnią. Kolacje serwowane są na miejscu, często z lokalnych składników. W okolicznych wsiach działa kilka agroturystyk, m.in. Sowia Dolina w Pieszycach, położona wśród łąk i lasów. Rano słychać tu ptaki i strumień, wieczorem zapach drewna z kominka.

Dla tych, którzy lubią lokalne ciekawostki, warto pojechać jeszcze do Zamku Grodno w Zagórzu Śląskim, oddalonego o 20 minut jazdy. XIII-wieczna budowla góruje nad Jeziorem Bystrzyckim i o zachodzie słońca wygląda jak z innej epoki. W sezonie letnim można tam też wypożyczyć kajak i popłynąć po jeziorze.

Góry Sowie to Dolny Śląsk w pigułce: z historią, górami i ciszą, która nie jest nudna, tylko potrzebna.

Fot. Shutterstock